54. Durangoko azoka, abenduaren 5etik 8ra

54. Durangoko azoka abenduaren 5etik 8ra arte izango da. Lau egun hauetan zehar, euskal argitaletxeek eta diskoetxeek urteen zehar ekoiztutakoa aurkeztu eta erakutsiko dute. Artista ugari izango da bertan bere lana erakusten eta sinatzen.

Urtero legez, elkar Taldeko argitaletxeak eta elkar Banaketa ere bertan izango dira, eta lau egun horietarako ondorengoa antolatu dute:

Abenduak 5    Abenduak 6

Abenduak 7     Abenduak 8

Gure sare sozial eta postdata blogaren bitartez, bertan gertatzen dena kontatuko dugu. Beraz, adi egon eta gozatu kulturarekin!

Durangoko azoka – Abenduak 7 – Aurkezpenak eta sinaketak

Durangoko azokako hirugarren egunean, elkar Taldeko argitaletxeen ondorengo liburuak aurkeztuko dira eta ondorengo idazleak eta musikariak sinatzen arituko dira.

Aurkezpenak:

Una historia de la pelota
Jose Antonio Azpiazu
Areto nagusian
10:30

 

 

 

De la hoguera al lápiz rojo
Joan Mari Torrealdai
Areto nagusian
11:00

 

(Irakurri +)

Durangoko azoka – Abenduak 8 – Aurkezpenak eta sinaketak

Durangoko azokako laugarren eta azken egunean, elkar Taldeko argitaletxeen ondorengo liburuak aurkeztuko dira eta ondorengo idazleak eta musikariak sinatzen arituko dira.

Aurkezpenak:

Amua
Aritz Gorrotxategi
Ahotsenean
12:30

 

 

 

Ez da erditzea
Ione Gorostarzu
Ahotsenean
13:00

 

(Irakurri +)

Unai Elorriaga: “Nobelaz mozorrotutako ipuin-liburua da hau”

Unai Elorriagak Iturria izeneko lana plazaratu berri du. Zalantzarik gabe, lan bikaina, literaturaren botere katartikoan sakontzen duen obra horietariko bat. Bere orriotan, irakurleak ipuin estonagarriak topatuko ditu, kalibre handiko narrazioa osatzen dutenak. Zabaldu iturria eta edan bertako ura, ez zarete damutuko.

Narrazio enmarkatuaren aurrean gaude. Narrazio nagusi batek beste narrazio (ipuinak) batzuk barnebiltzen ditu. Ipuinok pisua hartzen dute narrazioan nabarmenki, progresiboki. Hortaz, badira ardatza?

Dudarik gabe. Ipuin-liburua idatzi nahi nuen nik, horretan jarri izan dut hasieratik indarrik handiena eta, zuk esaten duzun moduan, ipuinak, narrazioak dira ardatza. Azala da beste guztia, ipuinak biltzen dituen azala, zuritu behar dena mamira heltzeko. Esan dezakegu nobelaz mozorrotutako ipuin-liburua dela hau. Mozorroa, berez, ikusgarria da, mozorro gehienak bezala, baina mozorroa kendu eta bertan topatuko du irakurleak liburuaren muina.

Bestetik, egia da progresiboki egiten dutela gora ipuinek liburuan zehar, hori da idazketa amaitu eta hartu diodan antza. Ematen du lehen ipuinak apalagoak direla eta intentsitateak apurka egiten duela aurrera… Hasieran neurtu ezin den alorra da hori. (Irakurri +)

Txema Garcia-Viana: “Pentaedroan, hamaika istorioren bidez, gerrari buruzko hausnarketa egin nahi izan dut”

Txema Garcia-Vianaren Pentaedroa nagusitu da, nobela alorrean, Irun Hiriko Kutxa literatura sarietako 43. edizioan. Idazle donostiarrak hainbat urte egin ditu libururik argitaratu gabe, baina Pentaedroarekin indartsu itzuli da euskal literaturaren plazara. Izan ere, Pentaedroa lan sendo eta arnasa luzekoa da, prosa landu eta nortasun handikoa. Dagoeneko liburu-dendetan dago, Elkarren eskutik.

Zer da Pentaedroa?

Gerran girotutako nobela da. Frankistek herri txiki bat hartu eta egundoko errepresioa ezarri dute. Jende askoren bila dabiltza, tartean, Pentaedroa antzerki-taldea osatzen duten bost kideen bila. Hauek, halabeharrez, sakabanatu egin dira. Norberak bere istorioa bizi du, eta, hala ere, boston istorioak behin eta berriz txirikordatzen dira, patuak beren bizitzak hari ikusezin baina sendoen bidez lotuko balitu bezala. Argumentu orokor horren azpian, hamaika istorio, drama eta abentura bildu ditut.

Baita gerrari berari buruzko hainbat hausnarketa ere…

Liburu hau, funtsean, horixe da: gerraren inguruko hausnarketa bat. Nahigabe ere geure baitan dauden aurreiritzi manikeo batzuk ezbaian jartzen saiatu naiz, adibidez, gutarrak guztiz zintzoak zinenekoa, eta besteak, berriz, eskrupulurik gabeko hiltzaile ankerrak. (Irakurri +)

Aritz Gorrotxategi: “Sakontasuna eta arintasuna uztartu nahi nituen. Irakurlea poeman berehala sartzea, eta hartatik maldan behera bezala jaistea”

Aritz Gorrotxategiren  Amua  nagusitu da,  euskarazko poesia alorrean, Irun Hiriko Kutxa literatura sarietako 43. edizioan. Zortzi urte dira idazle donostiarrak   bere bakarkako azken poema sorta kaleratu zuenetik, eta  Amuarekin indartsu itzuli da euskal literaturaren plazara. Gaietan zabal datorren poetika berritu batekin.

“Amua”  idatzi duzu, zure ibilbide poetikoan azkena den liburua. Zertan da “Amua” zure aurreko poema-liburuen jarraipena eta zertan da desberdina?

Gai eta kezken aldetik jarraipen bat dagoela esan daiteke, gai unibertsalak dira gehienak: bizitza, heriotza, maitasuna, natura… Oraingo honetan, ordea, gai sozialek pisu handia dute, eta ahapaldi laburragoak eta biziagoak egiten saiatu naiz.

Kutxak antolaturiko Irun Hiria saria irabazi duzu poema-bilduma honekin. Ordain ekonomikoaz gain, zer ematen dio eta zer kentzen dio idazleari holako sari batek?

Batez ere konfiantza, lanean ondo ari zarelako seinalea. Lehiaketena erlatiboa da; bidalitako lanak ona behar du izan, baina unean uneko epaimahaikideen gustuak erabakigarriak dira. Zorte alderdi bat ere badute lehiaketek. Oraingoan alde izan dut, baina ez da beti horrela izaten. Bestalde, uste dut ideia oso ona dela saritutako lana hemengo argitaletxe batekin kaleratzea. Batez ere, zabalkunde handiagoa izango duelako. (Irakurri +)