Ibilbideari elkar saria, Euskal Memoria Fundazioari

Euskal Memoria Fundazioa saritzea erabaki du aurten elkar Fundazioak, hark egiten duen lana ere herri honentzat ezinbesteko ekarpena dela baloratzen dugulako.

Euskal Memoria Fundazioaren aurkezpenean irakur daiteke oroimena bildu eta zabaltzeko sortu zela, “geure historia guk geuk kontatzeko asmoz”, diote hitzez hitz. Memoria historikoa errekuperatu eta ondorengoen eskura jarri nahi dute Euskal Herritik bertatik, bertakoen bidez landuta.

Bi balio ikusten ditu hor elkar Fundazioak, bere egiten dituenak eta oso garrantzitsu jotzen dituenak. Batetik, geure buruaren jabe izateko ahalegina, garrantzitsua baiteritzogu Euskal Herrian gai izatea zer izan nahi dugun erabakitzeaz gain, zer izan garen eta zer gertatu den irakurri, ulertu eta zabaltzeko gai izatea. Bestetik, transmisioa, herri honen historia eta kultura guk geuk zabaldu behar dugu ondorengoen artean, eta bide horretan garrantzi handikoa da Euskal Memoria Fundazioaren ekarpena.

Eta ez da asmo soila, hartutako konpromisoari eutsiz, urtero liburu bat argitaratzen dute eta bi aldizkari, egindako lana gizarteratzeko helburuarekin.

Egiten ari den lanagatik, eta jarraipen luzea izan dezan esperantzarekin, 2018ko Ibilbideari elkar saria, Euskal Memoria Fundazioarentzat.

Oihane Enbeita eta Eneritz Zeberioren “Lua Kastore” proiektua, Joseba Jaka bekaren irabazle

Andoni Gartzia, Oihane Enbeita eta Eneritz Zeberio

2018ko Joseba Jaka Sorkuntza Bekak antzerki-sorkuntza sustatzea du helburu. Deialdira, bederatzi sormen-lan aurkeztu dira, askotariko proposamen eszenikoak aurkeztu ere. Bizpahiru egitasmo sendo eta iradokitzaile aurkeztu dira, berritzaileak gaitegian edota dramaturgian, anbizio handikoak, eta ekarpen estetikoak zein sozialak proposatzen dituztenak. Poztekoa izan da hori, eta era berean, erabakia ere zaildu du, egitasmo interesgarri askoak proposatu direlako, eszenaraturik ikusi nahiko genituzkeenak.

Horien artean, epaimahaikideek aho batez proiektu honen alde egin dute: Lua Kastore, Oihane Enbeitak eta Eneritz Zeberiok ondurikoa. Lua Kastore protagonistaren barne-bidaia izango du ardatz ikuskizunak, eta hainbat geruzatan irudikatuko dute gorputz-gatazka hori: nortasunen arteko tentsioak, kanpo-ahotsen eta barne-ahotsen arteko tentsioak, kontzientzia anatomikoa… Sinbolo-geruza ugaritan arakatu nahi du ikuskizunak. Geruzatze hori garatzeko estetika zein eszenografia indartsua proposatu dute, hainbat adierazpenen bitartez eraikiko dutena: gorputz-adierazpena, hitzaren adierazpena, soinuaren adierazpena, irudiaren adierazpena… Adierazpen horietan guztietan, poetikotasunari garrantzi handia eman zaio proiektuan, baita keinu txiki orok sorturiko zentzuari. Testuinguru horretan, oso berritzailea iruditu zaigu egitasmoa: gaitegian ere berritzailea da (kontzientzia anatomikoa duelako ardatz), baina, batez ere dramaturgia-proposamena da berritzailea, nortasun handiko atmosfera bat sortzea helburu duena, eta komunikatzeko zein eszenaratzeko bide berrietan arakatzea helburu duena.